Autor: Kamil Kaszubski

Opublikowano przez — Dodaj komentarz

Czy wiesz, co znaczą te dziwne niemieckie zwroty?

Hallo! W dzisiejszym odcinku mam dla Was 5 ciekawych i niedosłownych niemieckich zwrotów, które nie tylko usłyszycie na codzień, ale które znaczą coś zupełnie innego, niż mogłoby się wydawać.

  1. Fix und fertig sein

„Fix und fertig sein” znaczy „być wykończonym”. Zwrotu tego użyjemy zamiast słowa „müde”, np. 

Ich habe die ganze Nacht gearbeitet. Ich bin fix und fertig. – Pracowałem całą noc. Jestem wykończony. 

2. Jetzt haben wir den Salat

„Jetzt haben wir den Salat” dosłownie znaczy „teraz to mamy sałatę”. Niedosłownie jednak zwrot ten przetłumaczymy na „masz babo placek” i użyjemy, kiedy „etwas ist schiefgegangen” czyli kiedy coś poszło nie po naszej myśli. Jeśli np. pomylą nam się opakowania i zamiast posolić, posłodzimy garnek zupy, możemy powiedzieć: Jetzt haben wir den Salat!

3. Ich glaub(e), ich spinne

„Ich glaub(e), ich spinne” dosłownie znaczy „wydaje mi się, że wiruję”, a niedosłownie „zaraz oszaleję / albo zaraz zwariuję”. Zwrotu tego użyjemy, kiedy na przykład mówimy komuś, żeby czegoś nie robił, a ta osoba mimo wszystko ciągle to robi:

Ich glaub(e) ich spinne, ich hab dir hundertmal gesagt, das nicht zu machen – No zaraz zwariuję, – mówiłem ci już 100 razy, żebyś tego nie robił. 

4. Du gehst mir auf den Keks 

„Du gehst mir auf den Keks”, dosłownie „wchodzisz mi na ciastko” możemy użyć, jak naszego – wkurzasz mnie / działasz mi na nerwy. Jak np. Musimy się skupić, a ktoś nam uparcie hałasuje, możemy powiedzieć:

Du gehst mir auf den Keks, ich brauche Stille. – Wkurzasz mnie. Potrzebuję ciszy. 

5. wie Gott in Frankreich leben

„wie Gott in Frankreich leben” dosłownie znaczy  – żyć jak bóg we Fracji, a niedosłownie „żyć jak pączek w maśle (dosł.). 

Mein Kumpel hat eine gute Arbeit bekommen und er lebt jetzt wie Gott in Frankreich – mój kumpel dostał dobrą pracę i żyje teraz jak pączek w maśle. 

ZADANIE

Więcej zwrotów na grupie

Kończą się miejsca w grupie od stycznia

Język to przede wszystkim praktyka. Dlatego dzisiaj w ramach zadania, napiszcie zdanie po niemiecku, z użyciem jednego ze zwrotów, które omówiliśmy sobie w dzisiejszym odcinku. A jeśli słyszeliście inne ciekawe wyrażenie – również zapiszcie je w komentarzach. Za jakiś czas zrobię z nimi odcinek. 

Cytat na dziś

„Kekse haben nur sehr wenig Vitamine. Daher muss man relativ viel davon essen” – “Ciastka mają bardzo mało witamin, dlatego trzeba ich zjeść odpowiednio dużo.”

Opublikowano przez — Dodaj komentarz

Czas zaprzeszły, Plusquamperfekt – po co jest, jak używać?

Ostatnio pojawiło się sporo pytań na temat czasu zaprzeszłego w niemieckim. Czym w ogóle jest ten czas zaprzeszły, po co się go używa i kiedy? Na te wszystkie pytania znajdziecie odpowiedzi w dzisiejszym odcinku.  

CZAS ZAPRZESZŁY (PLUSQUAMPERFEKT) – JAK GO ZBUDOWAĆ

Zanim przejdziemy do czasu zaprzeszłego, krótko powtórka na temat czasu przeszłego. Mówiąc o tym, co wydarzyło się wczoraj, tydzień albo rok temu, użyjemy najczęściej czasu przeszłego złożonego, tzw. perfekt. Perfekt nazywamy czasem złożonym, bo składa się z dwóch elementów – z czasowników „haben” lub „sein” oraz z czasownika, który opisuje czynność, o której chcemy opowiedzieć.

Ich habe gemacht – ja zrobiłem. 

Wir haben gegessen – zjedliśmy

Ich bin gegangen – ja poszedłem. 

Wir sind gekommen – przyszliśmy. 

Czas zaprzeszły (Plusquamperfekt) tworzy się bardzo podobnie, z ta różnicą, że używamy form przeszłych „haben” i „sein”, czyli:

Zamiast „ich habe gemacht” powiemy: ich hatte gemacht. 

Zamiast „wir haben gegessen” powiemy: wir hatten gegessen.

Zamiast „ich bin gegangen” powiemy: „ich war gegangen”.

Zamiast „wir sind gekommen” powiemy: „wir waren gekommen”.

Jednym słowiem, jeśli potraficie zbudować zdanie w czasie przeszłym, zbudowanie zdania w czasie zaprzeszłym to już bułka z masłem. Odpowiedzmy sobie teraz na pytanie, do czego służy czas zaprzeszły. 

CZAS ZAPRZESZŁY (PLUSQUAMPERFEKT) – ZASTOSOWANIE

Zacznijmy do tego, że czas zaprzeszły nie jest czymś zupełnie obcym. Bo, choć już nieco zapomniany, istnieje w języku polskim. Używał go jeszcze mój dziadek, a fani SciFi mogą pamietać jedno z opowiadań Lema, które zostało napisane niemal w całości w czasie zaprzeszłym. Jak ten czas zaprzeszły brzmiał? Zamiast „dałem łapkę w górę” powiedzielibyśmy „dałem był łapkę w górę”, zamiast „zostawiłem komentarz” powiedzielibyśmy „zostawiłem był komentarz”. 

Czas ten pozwala nam zaznaczyć, za pomocą gramatyki, że jedna czynność w przeszłości miała miejsce PRZED inną czynnością w przeszłości, stąd nazwa zaprzeszły. Dzięki użyciu czasu zaprzeszłego, nasza wypowiedź jest klarowniejsza, precyzyjniejsza i łatwiej zrozumieć, co działo się najpierw, a co później.

Weźmy na przykład dwa zdania w czasie przeszłym:

Ich habe Milch gekauft – kupiłem mleko.  

Ich bin nach Hause zürückgekommen – wróciłem do domu.

Jeśli chcemy jednoznacznie dać do zrozumienia, że najpierw kupiłem mleko, a dopiero później wróciłem do domu – to w przypadku pierwszej czynności, w tym wypadku kupowania mleka, użyjemy właśnie czasu zaprzeszłego i powiemy:

Nachdem ich Milch gekauft hatte, bin ich nach Hause zürückgekommen – po tym jak kupiłem był mleko, wróciłem do domu. 

Bevor ich nach Hause zürückgekommen bin, hatte ich Milch gekauft. – zanim wróciłem do domu, kupiłem był mleko. 

Ponieważ czas zaprzeszły jest sposobem na to, żeby zaznaczyć, że jedna czynność miała miejsce przed inną, czas ten nie występuje w pojedynkę. No bo musimy mieć minimum dwa zdania, dwie czynności, jedną, która działa się wcześniej i jedną, która działa się później. 

W praktyce, we współczesnym niemieckim czasu zaprzeszłego używa się stosunkowo rzadko. W mowi często zastępowany jest przez zwykły czas przeszły. Nie mniej jednak wciąż spotkamy go w zdaniach, w których mamy słowa „nachdem – po tym jak”, „bevor – przed tym jak”:

Nachdem wir gegessen hatten, sind wir ausgegangen – po tym jak zjedliśmy byli, wyszliśmy. 

Bevor wir ausgegangen sind, hatten wir gegessen – zanim wyszliśmy, zjedliśmy byli. 

ZADANIE

Język to przede wszystkim praktyka. Dlatego biorąc pod uwagę nasz dzisiejszy odcinek, uzupełnij zdanie, tak żeby był tam czas zaprzeszły:

Nachdem wir Eintrittskarten gekauft (…), sind wir ins Kino gegangen. – Po tym, jak kupiliśmy bilety, poszliśmy do kina. 

PODSUMOWANIE

Dzisiaj omówiliśmy sobie czas zaprzeszły. Za pomocą czasu zaprzeszłego wyrażamy, że jedna czynność w przeszłości wydarzyła się przed inną czynnością w przeszłości. Współcześnie czasu zaprzeszłego użyjemy najczęściej jeśli w zdaniu mamy słowa „nachdem” oraz „beyvor”. 

Cytat na dziś

„Nachdem Gott die Welt erschaffen hatte, schuf er Mann und Frau. Um das ganze vor dem Untergang zu bewahren, erfand er den Humor. – po tym jak Bóg stworzył świat, stworzył mężczyznę i kobietę. A żeby to wszystko razem ochronić przed zagładą, wymyślił humor”

Guillermo Mordillo 

Opublikowano przez — Dodaj komentarz

Strona bierna – wurde czy würde (PARTIZIP II, PASSIV)

Jedna z naszych kursantek – Mariola – zapytała czym różni się forma „wurde” od „würde”. Różnica mogłaby się wydawać niewielka – w „wurde” mamy „u”, a we „würde – ü”. Słowa te mają jednak zupełnie inne znaczenia i użycia. Dlatego pozdrawiamy Mariolę i przechodzimy do wyjaśnienia!

WERDEN

Oba słowa „würde” i „wurde” to odmienione formy czasownika „werden”. 

Würde (z u umlaut) – jest odpowiednikiem naszego „bym” oraz ”by” i używane jest do gdybania – lub jeśli wolicie nieco bardziej fachową terminologię – jest to tryb przypuszczający, czyli Konjunktiv II, np.

Ich würde kommen, wenn ich Zeit hätte – ja bym przyszedł, gdybym miał czas. 

Sie würde uns helfen – ona by nam pomogła.

Er würde das reparieren. – on by to naprawił. 

Wurde (z u umlaut) – to z kolei najczęściej odpowiednik naszego „został / zostałem / została„ i słowa tego używamy w stronie biernej (Passiv). Strone bierną mamy wtedy, gdy zamiast mówić „ja zrobiłem” albo „ona zrobiła”, mówimy że coś „zostało” zrobione”, np.

Das Mittagessen wurde serviert – obiad został podany. 

Das Auto wurde repariert – samochód został naprawiony. 

Zamiast „wurde” można też powiedzieć „ist worden”. Jest to nieco inna forma gramatyczna, tzw. czas Perfekt, znaczenie jednak jest takie samo:

Das Auto ist repariert worden – samochód został naprawiony.

W praktyce jednak Niemcy częściej używają formy „wurde” niż „ist worden”, bo ta pierwsza forma jest prostsza. 

ZADANIE

Język to przede wszystkim praktyka. Dlatego biorąc pod uwagę nasz dzisiejszy odcinek, jak powiesz:

Der Mann (…) operiert. – mężczyna został zoperowany. 

PODSUMOWANIE
Würde: znaczy „bym” oraz „by” i służy do gdybania: ich würde das reparieren – ja bym to naprawił. 

Wurde: znaczy „zostałem / został / została” i służy do budowania strony biernej: Das Auto wurde repariert – samochód został naprawiony.

Cytat na dziś

‚Rom wurde nicht an einem Tag erbaut.’ – ‚Nie od razu Rzym zbudowano.’ 

Opublikowano przez — Dodaj komentarz

Dlaczego rzeczowniki w niemieckim zapisuje się wielką literą?

Jeśli uczysz się niemieckiego, musisz wiedzieć, że rzeczowniki w niemieckim zawsze zapisuje się wielką literą, bez znaczenia czy są one na początku zdania, w środku, czy na końcu. Rzeczowniki to, przypominam, słowa które zastępują rzeczy, ludzi i zwierzęta, np. „Das Haus”, czyli „dom” albo  „das Kind – dziecko” – to rzeczowniki. Dlaczego jednak musimy zapisywać je wielką literą? Na to pytanie odpowiemy sobie w dzisiejszym odcinku.

Zasada pisania rzeczowników wielką literą ma swoje korzenie w historii. Na początku wszystkie teksty pisane były wyłącznie mała literą. Wielkich liter w ogóle nie było. Wymyślono je w XI wieku dla… ozdoby. Na początku malowano, raczej niż pisano, jedną wielką literę na początku całej strony. A następnie na początkach akapitów i strof.

Ponieważ w tamtych czasach nie było skodyfikowanych zasad pisowni, każdy używał wielkich liter, jak mu się podobało – podobnie jak my używamy współcześnie emoji. I np. w zależności od fantazji autora, czasem w słowie była jedna wielka litera, czasem dwie a czasem żadnej. 

W pewnym momencie nastała moda, żeby wielką literą zaznaczać słowa, które były szczególnie ważne dla autora tekstu lub nawet bardziej – dla sponsora autora tekstu – stąd wielkie litery przy zapisie czcigodnych imion książąt, królów i papieży, czy w słowach sakralnych, takich słowach jak Jesus i Gott – Bóg.

W XVI i. Już 80% imion zapisywano wielkimi literami.

W XVII wieku odgórnie i dość arbitralnie uznano że najważniejszymi słowami w języku są rzeczowniki, a ponieważ są najważniejsze, należy zapisywać je wielką literą – zawsze i wszędzie. Taki zabieg miał też ułatwić rozumienie tekstu czytanego. Bo w niemieckim kolejność słów można zmieniać, możemy powiedzieć zarówno:

Ich telefoniere gerade mit einem guten Freund aus Deutschland. – rozmawiam przez telefon z dobrym przyjacielem z Niemiec.

Jak i:

Mit einem guten Freund aus Deutschland telefoniere ich gerade. – z dobrym przyjacielem z Niemiec rozmawiam właśnie przez telefon.

Autorzy reformy stwierdzili, że zapis rzeczowników wielkimi literami pozwoli nam szybciej zorientować się w tekście, tak żeby było jasne kto, kogo, gdzie i jak. I te wielkie litery będą jak latarnie, które naprowadzają czytającego niczym światło latarni statki. I choć reforma ta spotykała się wielokrotnie z krytyką, to najnowsze badania pokazują, że jest w niej trochę racji. Bo teksty w których rzeczowniki zapisane są wielkimi literami czyta się szybciej. 

Cytat na dziś

Wenn du es nicht weißt, wie man „Einzelheiten” schreibt, kannst du immer „Details” schreiben – jeśli nie wiesz, jak napisać „szczegóły” możesz zawsze napisać „detale”.

Opublikowano przez — Dodaj komentarz

Jak Niemcy skracają słowa – zum, beim, im, am, vom.

Jakiś czas temu w komentarzach padło pytanie, dlaczego Niemcy raz mówią „zu, bei” lub „von” a innym razem „zum, beim” i “vom”, skąd bierze się to „m”. I w tym odcinku na to pytanie sobie odpowiemy. 

„Zu” znaczy „do”, „bei” znaczy „u” a „von” znaczy „z”. Po słowach „zu”, „bei” oraz „von” mamy w niemieckim Dativ, czyli celownik. Oznacza to, że po „zu, bei” i „von” należy odpowiednio odmienić kolejne słowo, tak, żeby było w Dativie. W tym celu najczęściej wystarczy zmienić rodzajnik danego słowa. W Datvie rodzajniki „das” i „der” zmienimy na „dem”, a rodzajnik „die” zmienimy na „der”. Czyli:

„der Mann – mężczyzna” odmienimy na „dem Mann” 

„das Kind – dziecko” odmienimy na „dem Kind”

„Die Frau – kobieta” odmienimy na „der Frau”


Czyli po „zu, bei” i „von” zawsze mamy Dativ. Jeśli więc mamy słowo „der Supermarkt – supermarket” i chcemy powiedzieć „idę do supermakertku”, powiemy „ich gehe zu dem Supermarkt”. Ponieważ mamy Dativ „der Supermarkt” zmieniamy na „dem Supermarkt”. 

Podobnie jeśli mamy słowo „der Arzt – lekarz”. I chcemy powiedzieć „jestem u lekarza, powiemy „ich bin bei „dem” Arzt. Jako że po „bei mamy Dativ, a w Dativie „der Arzt” zmieniamy na „dem Arzt”.

Zanim przejdziemy dalej, wyjaśnijmy sobie krótko, dlaczego Niemcy odmieniają słowa. A odmieniają je, z tego samego powodu, dla którego my je odmieniamy – żeby nasza wypowiedź była bardziej zrozumiała. Nie mówimy przecież „idę do supermarket” i „jestem u lekarz”, tylko „idę do supermarketu” i „idę do lekarza”. A odmiana w niemieckim jest na dobrą sprawę prostsza niż w polskim, bo wystarczy zmienić rodzajnik. 

Dlatego pamiętajcie, jeśli po jakimś słowie mamy Dativ / celownik, oznacza to że „das” i „der” zmienimy na „dem” a „die” zmienimy na „der”. A skoro to już mamy jasne, wyjaśnijmy sobie skąd bierze się „zum” beim” i „vom”. A słowa te biorą się stąd, że Niemcy łączą i skracają słowa.

“zu dem” skraca się do „zum”

Ich gehe zu dem Supermarkt – idę do supermarketu

Ich gehe zum Supermarkt – jestem do supermarketu

“zu der” skraca się do „zur”

Ich gehe zu der Arbeit – idę do pracy

Ich gehe zur Arbeit – idę do pracy

„bei dem” skraca się do „beim”

Ich bin bei dem Arzt – jestem u lekarza

Ich bin beim Arzt – jestem u lekarza

„von dem” skraca się do „vom”

Von dem Morgen bis zu dem Abend – od rana do wieczora

vom Morgen bis zum Abend – od rana do wieczora

„Dativ” jest też po słowie „in” w znaczeniu „w”. Jeśli więc mamy słowo „das Restaurant” i chcemy powiedzieć „w restauracji”, powiemy „in dem Restaurant”.   

“in dem” skraca się do „im”

Ich bin in dem Restaurant – jestem w restauracji

Ich bin im Restaurant – jestem w restauracji

ZADANIE

Język to przede wszystkim praktyka. Dlatego biorąc pod uwagę nasz dzisiejszy odcinek, jak skrócisz następujące zdanie:

Ich gehe zu dem Arzt – idę do lekarza. 

PODSUMOWANIE
“zu dem” skraca się do „zum”

“zu der” skraca się do „zur”

„bei dem” skraca się do „beim”

„von dem” skraca się do „vom”

“in dem” skraca się do „im”

Cytat na dziś

„Ist man in kleinen Dingen nicht geduldig, bringt man die großen Vorhaben zum Scheitern – żeby odnosić sukcesy w rzeczach dużych, trzeba mieć cierpliwość przy rzeczach małych”.

Konfuzius

Opublikowano przez — Dodaj komentarz

Przydatne zwroty – Rozmowa przez telefon po niemiecku

Wyobraź sobie, że dzwonisz do Niemca, albo Niemiec dzwoni do Ciebie. W takich momentach, wiele osób zaczyna czuć się niepewnie, myśląc sobie: „a co jak nie zrozumiem?”, „a co, jak nie będę widział, jak coś powiedzieć?”. Bez obaw jednak moi drodzy – w dzisiejszym odcinku zebrałem dla Was przydatne zwroty i kilka wskazówek, które pomogą Wam podczas rozmów telefonicznych – zapraszam!

Początek rozmowy
Na początku rozmowy warto się przedstawić za pomocą imienia i nazwiska, ewentualnie możemy dodać nazwę firmy, z której dzwonimy np.

Guten Morgen hier spricht…

Guten Tag, hier ist

Hallo, ich heiße Kamil Kaszubski von Zapytaj Poliglotę.  

Jeśli odbieramy telefon, możemy powiedzieć:

Hallo, Kamil Kaszubski am Apparat. – Halo, Kamil Kaszubski przy telefonie.

Gdyby okazało się, że źle wybraliśmy numer, usłyszymy:

Sie haben sich wohl verwählt – chyba wybrał Pan zły numer. 

Jeśli nie możemy w tej chwili rozmawiać, powiemy:

Ich kann jetzt nicht sprechen – nie mogę teraz rozmawiać.
Ich bin erst nach 8 Uhr erreichbar. – będę dostępny po 8. 

***Z kim chcesz rozmawiać
Jeśli jednak wybraliśmy dobry numer, następnie możemy chcieć powiedzieć, z kim chcemy rozmawiać. Zwróć uwagę, że w Niemieckim nie używamy Pan, Pani z imieniem, tylko z nazwiskiem. Tzn. Jeśli ktoś nazywa się np. „Martin Schmidt”, nie powiemy, że chcemy rozmawiać „z panem Martinem”, tylko że chcemy rozmawiać „mit Herrn Schmidt” czyli „z Panem Schmidtem”, np.

Ich würde gerne Frau Schmidt / Herrn Schmidt sprechen – chciałbym rozmawiać z Panią Schmidt / Panem Schmidtem. 

Könnten Sie mich bitte mit Herrn Schmidt verbinden? – mógłby mnie pan z panem Schmidtem połączyć. 

Jeśli sprawa, z którą dzwonimy jest pilna, możemy dodać:

Es ist wirklich dringend! – to jest naprawdę pilne!


Następnie możemy usłyszeć:

Einen Moment, ich verbinde Sie! – Proszę czekać, łączę Pana/Panią.

Gdy osoby, do której dzwonimy nie ma w pracy, usłyszymy:
Meine Kollegin ist nicht im Haus – mojej koleżanki nie ma w firmie. 

Mein Kollege ist nicht im Haus – mojego kolegi nie ma. 

Er ist nicht da – nie ma go

Möchten Sie eine Nachricht hinterlassen? – chce Pan zostawić wiadomość?

***Dlaczego dzwonisz

Jeśli uda nam się połączyć, z osobą, z którą chcemy rozmawiać, powinniśmy wyjaśnić, dlaczego dzwonimy, np.  

Ich rufe an, weil ich eine Wohnung mieten will – dzwonię, bo chciałbym wynająć mieszkanie.  

Ich rufe wegen der Wohnung an – dzwonię w sprawie mieszkania.

Kolejne zwroty, które pomogą nam rozwinąć rozmowę to:

Ich hätte eine Frage bezüglich der Wohnung – miałbym pytanie w związku z tym mieszkaniem. 

Ich möchte gerne fragen, ob ich die Wohnung heute sehen könnte? – chciałbym zapytać, czy mogę to mieszkanie dzisiaj zobaczyć?

Ich würde gerne mehr Informationen dazu bekommen – prosiłbym o więcej informacji na ten temat.

***Gdy nie zrozumiesz

Czasami nie zrozumiemy naszego rozmówcy. Jednak żaden problem, w takich wypadkach możemy powiedzieć

Entschuldigung, das habe ich nicht so ganz mitbekommen. – Przepraszam, ale tego nie zrozumiałem.

Tut mir leid, das habe ich nicht ganz verstanden – Przykro mi, ale tego nie zrozumiałem.

Jeśli nie jesteśmy, pewni, czy dobrze zrozumieliśmy, możemy dopytać:

Habe ich Sie richtig verstanden – Sie wollen morgen kommen? – Dobrze Pana zrozumiałem – chce Pan jutro przyjechać?.

Ewentualnie, jeśli nasz rozmówca nas źle zrozumiał, możemy powiedzieć:

Ich glaube, wir haben uns missverstanden – ich möchte heute kommen – wydaje mi się, że się źle zrozumieliśmy – chciałbym przyjechać dzisiaj. 

***Problemy z zasięgiem i pomyłki
Jeśli kogoś nie zrozumiemy, możemy zawsze powiedzieć, że straciliśmy na chwilę zasięg, np.

Die Verbindung war irgendwie weg. Können Sie bitte noch einmal wiederholen, was Sie gesagt haben – Przez chwilę nie było połączenia. Może Pani jeszcze raz powtórzyć, co Pani powiedziała?
Wir sind eben kurz getrennt worden. Aber jetzt höre ich Sie wieder gut. – Na chwilę nas rozłączyło, ale teraz słyszę Panią dobrze. 

Czasami naprawdę możemy przestać słyszeć naszego rozmówcę. Żeby zapytać, czy jest jeszcze na linii, możemy użyć zwrotu:

Hallo! Sind Sie noch dran? – Hallo! Jest Pan jeszcze tam?

Jeśli mamy trudność kogoś zrozumieć, bo np. Mamy zakłócenia na łączu, możemy wysłać emaila lub smsa. Powiemy wówczas:

Ich glaube, ich habe einen schlechten Empfang. – wydaje mi się, że mam słaby zasięg. 

Ich schicke Ihnen eine Sms – wyślę Panu smsa. 

Schicken Sie mir eine Email – niech Pan wyśle mi maila. 

Jeśli będziemy podawali naszego maila albo adres, bardzo często będziemy musieli go przeliterować. Jednym z najprostszych sposobów, żeby uniknąć nieporozumień, jest połączenie liter z imionami albo nazwami miast i krajów, np. 

A wie Anton

B wie Berta

C wie Cäsar

D wie Dora

E wie Emil

F wie Friedrich

G wie Gustav

H wie Heinrich

I wie Ida

J wie Julius

K wie Kaufmann

L wie Ludwig

M wie Martha

N wie Nordpol

O wie Otto

P wie Paula

Q wie Quelle

R wie Richard

S wie Samuel (alte Version: Siegfried)

T wie Theodor

U wie Ulrich

V wie Viktor

W wie Wilhelm

X wie Xanthippe 

Y wie Ypsilon

Z wie Zacharias (alte Version: Zeppelin)

Ä wie Äquator

Ü wie Übermut

Ö wie Ökonom

ß Eszett oder scharfes s

Jeśli kończy nam się bateria w telefonie, możemy powiedzieć:

Mein Akku ist gleich leer. Darf ich Sie später zürückrufen? – zaraz rozładuje mi się bateria. Mogę do Pana później oddzwonić?

Pytanie o imię

Niemiec na początku rozmowy bardzo często się nam przedstawi. NIerzadko zrobi to niewyraźnie albo po prostu zapomnimy, jak się nazywał. Wówczas na koniec rozmowy, możemy jeszcze raz zapytać go o imię:

Wie war Ihr Name noch mal?

Podziękowanie i koniec rozmowy
Na koniec rozmowy, możemy powiedzieć:

Danke für die Auskunft. – Dziękuję za rozmowę. 

Herzlichen Dank für Ihre Hilfe. – Serdecznie dziękuję za pomoc. 

Vielen Dank für das nette Gespräch – Dziękuję bardzo za miłą rozmowę. 

Pożegnamy się za pomocą zwrotów:

Auf Wiederhören / Tschüss! – do usłyszenia!

 

ZADANIE

Język to przede wszystkim praktyka. Dzwoniąc do niemiec bardzo często musimy coś przeliterować. Dlatego dzisiaj w ramach praktyki, przeliteruj swoje imię po niemiecku. 

 

Cytat na dziś

„Wenn ein Telefon schweigt, dann ist sogar die Stille hörbar. – kiedy telefon milknie, nawet ciszę słychać”  — Gerd Jüttner

Opublikowano przez — Dodaj komentarz

Jadłem czy zjadłem – jak to odróżnić w niemieckim?

Dzisiaj temat, który od dawien dawna przewijał się w komentarzach po filmami, budził nie tylko zainteresowanie, ale liczne kontrowersje. Mowa tutaj o tym, jak odróżnić w języku niemieckim, to że jakaś czynność została ukończona w przeszłości lub nie. Po polsku jest to stosunkowo łatwe, mówimy: jadłem albo zjadłem, pisałem i napisałem, gotowałem i ugotowałem. Po dzisiejszym odcinku wszytko stanie się jasne – zapraszam!

TO NIE TAK, JAK MYŚLISZ…

Wiele osób MYLNIE myśli, że „ich habe gegessen” należy przetłumaczyć, na „zjadłem” czyli jakby czynność była dokonana. Natomiast „ich aß” znaczy „jadłem” czyli jakoby dana czynność ukończona nie była. Jeszcze raz powtórzę, nie jest to prawda. „Ich habe gegessen” można przetłumaczyć zarówno na „jadłem” jak i „zjadłem”. Podobnie „ich aß” możemy przetłumaczyć na „jadłem” i „zjadłem”. 

Dając wam więcej przykładów, oba zdania „Ich bin gegangen” oraz „ich ging” w zależności od kontekstu możemy przetłumaczyć zarówno na „szedłem” i „poszedłem”. Podobnie oba zdania: „ich habe getrunken” oraz „ich trank” w zależności od kontekstu możemy przetłumaczyć na „piłem” i „wypiłem”. 

Innymi słowy przy wyborze czasu przeszłego nie ma znaczenia, czy jakaś czynność trwała w przeszłości czy została zakończona. Różnica między tymi konstrukcjami dotyczy raczej ich użycia. W języku mówionym, w rozmowach Niemcy używają częściej czasu złożonego, czyli powiedzą „ich habe gegessen” albo „ich habe getrunken”. Natomiast w języku pisanym, np. w książkach używają czasu prostego i piszą: ich aß oraz ich trank. 

No dobrze, nie odpowiada nam to jednak na pytanie – jak zatem przetłumaczyć na niemiecki „jadłem” a jak „zjadłem”, „pisałem” i „napisałem”? Skoro nie za pomocą czasu przeszłego, to jak? Już wyjaśniam.

Otóż np. słowo „schreiben” można śmiało przetłumaczyć zarówno na „pisać” jak i „napisać”, podobnie „trinken” można przetłumaczyć zarówno na „pić” jak i „wypić. To, które tłumaczenie wybierzemy zależy przede wszystkim od kontekstu zdania, od sytuacji. I zazwyczaj to po kontekście Niemcy domyślają się, czy np. „Ich habe zu Mittag gegessen” oznacza, że „ja jadłem obiad” czy też, że go „zjadłem”. 

Jeśli natomiast już bardzo musimy zaznaczyć, że dana czynność została lub nie została zakończona, w niemieckim robimy to przy pomocy dodatkowych słów. Porównajcie te zdania:

Während ich zu Mittag gekocht habe, habe ich telefoniert – podczas gdy gotowałem obiad, rozmawiałem przez telefon. – tutaj słówko „während – podczas gdy” sugeruje nam, że „gotowałem” a nie „ugotowałem”. 

Z kolei w zdaniu:

Nachdem ich zu Mittag gekocht hatte, habe ich telefoniert – po tym jak ugotowałem obiad, porozmawiałem przez telefon. – w tym wypadku zarówno użycie czasu zaprzeszłego, jak i słowo „nachdem” czyli „po tym jak” sugeruje, że czynność została zakończona.

 

ZADANIE

Język to przede wszystkim praktyka. Dlatego biorąc pod uwagę nasz dzisiejszy odcinek, jak przetłumaczycie zdanie – i tutaj mała podpowiedź – możliwe są dwa poprawne tłumaczenia:

Ich habe gemacht  

Poprawną odpowiedź podamy na naszych Social Mediach w piątek!

 

PODSUMOWANIE

Podsumowując dzisiejszą lekcję, w języku niemieckim na poziomie słowa i czasów, nie ma różnicy, czy ukończyliśmy jakąś czynność, czy nie. Niemcy domyślają się tego z kontekstu całej wypowiedzi. W związku z tym oba zdania “Ich habe gegessen” i „ich aß” można więc przetłumaczyć w zależności od kontekstu zarówno na „jadłem”, jak i „zjadłem”. 

 

Cytat na dziś

„Erfahrung ist etwas, das man immer bekommt, kurz nachdem man es gebraucht hätte. – doświadczenie jest czymś, co zdoby

Opublikowano przez — Dodaj komentarz

Mich czy mir – co wybrać?

Często pytacie w komentarzach, kiedy używać słów „mich” i „mir” czyli „mnie” i „mi”. I w dzisiejszym odcinku wyjaśnimy to sobie kilka nieoczywistych sytuacji, jak tych słów używać poprawnie. Ale, zacznijmy od początku, zapraszam!

MICH

„Mich” znaczy „mnie”. Słowo to, odpowiada na pytanie biernika – kogo / co, np.

Sehen Sie mich? – widzi Pan mnie? (kogo Pan widzi? – mich – mnie)

Magst du mich? – lubisz mnie (kogo lubisz – mich – mnie) 

Warte auf mich – poczekaj na mnie (na kogo masz poczekać – auf mich – na mnie).

MIR

Przejdźmy teraz do słówka „mir”. „Mir” znaczy „mi”. Słowo to odpowiada na pytanie celownika – komu / czemu, np. 

Sag es mir – powiedz to mi (komu masz to powiedzieć – mir – mi)

Zeig mir das Haus – pokaż mi dom (komu masz pokazać dom – mir – mi)

Geben Sie mir das – niech pan da mi to (komu ma pan dać? – mi – mi)

Innymi słowy, jeśli nie masz pewności, czy użyć „mich – mnie” czy „mir – mi”, warto zapytać się , czy dane zdanie odpowiada na pytanie kogo, czy komu – np. 

Hörst du (…) – słyszysz (kogo słyszysz?) – mich – mnie. 

Bringen Sie (…) die Rechnung – niech Pan przyniesie Rachunek (komu ma Pan przynieść rachunek – mir – mi).

DATIV CZY AKKUSATIV

Mamy jednak sytuacje w niemieckim, kiedy użyjemy „mir” i „mich” w nieco mniej oczywisty sposób. Bo po niektórych słowach w niemieckim, Niemcy użyją albo tylko „mich” albo tylko „mir” – bez względu na polskie tłumaczenia.

Np. po takich słowach jak „zu, bei” i „von” zawsze będziemy mieli „mir”, bo po tych słowach mamy zawsze celownik. Dlatego właśnie powiemy:

Komm zu mir – chodź do mnie. 

Sie ist bei mir – ona jest u mnie. 

Was willst du von mir? – czego chcesz ode mnie?

Natomiast po takich słowach jak „für” czy „ohne” zawsze będziemy mieli „mich, bo po tych słowach mamy zawsze biernik. Dlatego właśnie powiemy:

Das ist für mich – to jest mnie. 

Geh ohne mich – idź beze mnie. 

ZADANIE

Język to przede wszystkim praktyka. Dlatego biorąc pod uwagę nasz dzisiejszy odcinek, którego słowa – mich czy mir powinniśmy użyć w następującym zdaniu:

Wir fahren jetzt zu (…) – jedziemy teraz do mnie!

Poprawną odpowiedź podamy na naszych Social Mediach w piątek!

PODSUMOWANIE

W dzisiejszym odcinku wyjaśniliśmy sobie różnice miedzy „mich” i „mir”.

„Mich” dosłownie znaczy „mnie”. „Mich” używamy, kiedy dane zdanie odpowiada na pytanie biernika / Akkusativa „kogo/co”. Ponadto „mich” użyjemy zawsze w wyrażeniach „für mich – dla mnie” oraz „ohne mich – beze mnie”

„Mir” dosłownie znaczy „mi”. „Mir” używamy, kiedy dane zdanie odpowiada na pytanie celownika / Dativa „komu/czemu”. Ponadto „mir” użyjemy zawsze w wyrażeniach „bei mir – u mnie”, „von mir – ode mnie” oraz „zu mir – do mnie”

Cytat na dziś

„Platon ist mir lieb, aber die Wahrheit ist mir noch lieber. – Platon jest mi bliski, ale prawda jest mi bliższa”  —Arystoteles.

Opublikowano przez — Dodaj komentarz

11. Najważniejszych skrótów w niemieckim – potoczny niemiecki

Niemiecki mówiony różni się nieco od niemieckiego pisanego, niemieckiego z książek. W mowie, Niemcy lubią skracać słowa. Dlatego w dzisiejszym odcinku dowiemy się, które słowa skracają najczęściej. Zapraszam!

Geht es -> geht’s

Wie geht es? – co słychać?

Wie geht’s? – co słychać?

Ich habe -> ich hab’

Ich habe viel zu tun – mam wiele do zrobienia

Ich hab viel zu tun – mam wiele do zrobienia

Ich sage -> ich sag’

Ich sage es dir später – powiem Ci to później

Ich sag es dir später – powiem Ci to później

Etwas -> was

Hast du etwas bekommen?- dostałeś coś?

Hast du was bekommen?- dostałeś coś?

Einen -> nen

Ich habe einen Wagen – mam samochód

Ich hab’ ’nen Wagen – mam samochód

Eine -> ne

Ich habe eine Frage – mam pytanie

Ich hab’ ne Frage – mam pytanie

Nein -> nö

Nein, ich weiß es nicht – nie, nie wiem tego.

Nöö, ich weiß es nicht – nie, nie wiem tego.

Herein -> rein 

Komm herein! – wejdź!

Komm rein! – wejdź!

Hinaus / heraus -> raus – na zewnątrz

Komm schnell raus – chodź szybko na zewnątrz

Darauf -> drauf

Es kommt darauf an – to zależy

kommt drauf an – to zależy

OPUSZCZANIE DRUGIEGO CZASOWNIKA
Kiedy mówimy, że „musimy” dokądś iść. Niemcy bardzo często pominą słowo „iść”.

Ich muss zum Arzt gehen – musze iść do lekarza

Ich muss zum Arzt – musze do lekarza

ZADANIE

Język to przede wszystkim praktyka. Dlatego biorąc pod uwagę nasz dzisiejszy odcinek, jak w potocznej mówię skrócilibyśmy następujące zdanie:

Nein, ich habe einen Hund – nie, mam psa. 

Podpowiedz: Możemy skrócić 3 słowa. Poprawną odpowiedź podamy na naszych Social Mediach w piątek!

Cytat na dziś

„Was ich gab, das hab ich. – co dałem, to mam”  —Manfred Hinrich